سوختن با تو به پروانه شدن می ارزد

 عشق این بار به دیوانه شدن می ارزد

 گر چه خاکسترم و هم سفر باد ولی

 جستجوی تو به بی خانه شدن می ارزد

ای ساربان آهسته رو کارام جانم می‌رود

 وان دل که با خود داشتم با دلستانم می‌رود

من مانده‌ام مهجور از او بیچاره و رنجور از او

گویی که نیشی دور از او در استخوانم می‌رود

 

با تشكر از برادر گرامي آقا آيدين

http://homayseadat.blogfa.com/